۱۳۸۹ خرداد ۱۰, دوشنبه

زندگیم به این دمپایی پاره شده ی سرویس می ماند که هربار می پوشی اش، یادت می آید که پاره شده و باید دور انداختش.

پ. ن: آن پنج دقیقه پوشیدنش شاید، انقدر زود از خاطرت می برد که می خواستی دور بیاندازیش...

هیچ نظری موجود نیست: